Καλως ηρθατε !

Καθίστε αναπαυτικά και ας ταξιδέψουμε παρέα!

30/9/09

"Θυμάμαι..."




Περπατώ στους ίδιους δρόμους που χαράζουν τα βήματά σου, μυρίζω τον αέρα που χαϊδεύει το πρόσωπό σου, ατενίζω με το βλέμμα μου τα γαλάζια σκοτεινά νερά μιας θαλασσινής σιωπής … σε μια πολύβουη πόλη, ένας ουρανός φωτίζεται από περίτεχνα πυροτεχνήματα και πολύχρωμα λουλούδια γεμίζουν το σκοτάδι της νύχτας μου.
 Πολυσύχναστοι δρόμοι, πρόσωπα βιαστικά, όλα μικρά πιόνα σε μια ασπρόμαυρη σκακιέρα, αναζητώ τη μορφή στο πλήθος που με κάνει να χαμογελώ, μια ευτυχία σαν το αίμα που κυλά στις φλέβες μου…να θέλω να με συνεπαίρνει…
 Ένα φεγγάρι πεισματικά καρφιτσωμένο στο σκοτεινό ουράνιο καμβά, μου φέρνει και απόψε τη σκέψη σου, τόσο κοντά… μια ανάσα και η εικόνα να γίνεται χίλια κομμάτια μπροστά στην ατελείωτη προσμονή μιας ώρας ποθητής…μιας ώρας που τα ρολόγια σταματούν…και όλα γύρω σκιές ... φωνές άχρωμες... σαν μια φάρσα περίτεχνα καμωμένη…γελωτοποιοί και παλιάτσοι…να θέλουν να με αποσπούν… μάταια.
Σε μια πόλη που τα φώτα της ζαλίζουν και ο χρόνος προσπερνά το κουφάρι της λήθης… …σου μιλώ με τα σημάδια του ανέμου πάνω στο χάρτινο ένδυμα της αμμουδιάς. …σαν ο ήλιος αφήνει τη σκιά του…και τη σκυτάλη να παίρνει η σελήνη…ο χρόνος να μοιάζει …λίγος… πλάι μου ανατέλλεις τη μέρα μου…

Δεν υπάρχουν σχόλια: