«Η γραφή πάνω στο χιόνι»

Για δες
λόγια της καρδιάς γραφτήκαν
πάνω στο χιόνι ένα πρωί
με την άνοιξη θάφτηκαν
κάτω απ’ τα βήματά μας στη γη.

Για δες
πνοές της λήθης γέννησα
φτιάχνοντας άλυτο ιστό
τον εαυτό μου νίκησα
παραδομένο στο θυμό.

Για δες
εικόνες και μνήμες του μυαλού
να παζαρεύουν της ζωής τη κλίνη
στο φωτεινό σκοτάδι ενός τρελού
που άγγιξε για λίγο τη σελήνη.

Για δες
όνειρα άνθισαν στη παγωνιά
πάνω απ’ τα λόγια τα σβησμένα
με χρώμα έβαψα τη γη στην ερημιά
αφήνοντας μια καρδιά με χέρια ματωμένα.

Για δες
σε μια νύχτα απ’ το χθες ξύπνησα
απ’ τη νάρκη κάλπικης αγάπης
σε άυλα όνειρα ξενύχτισα
μετρώντας την αλήθεια μιας απάτης.