Καλως ηρθατε !

Καθίστε αναπαυτικά και ας ταξιδέψουμε παρέα!

6/11/09

"Της αγάπης τα δίχτυα"


Απλώνω τα χέρια στη σιωπή
μια σκέψη κουρσεύει το μυαλό μου
κι η νύχτα ακροβατεί
στην άκρη των ματιών μου.

Κλείνω για πάντα τη κραυγή
μέσα στα σωθικά μου
διάφανο μαχαίρι στο κορμί
λάφυρο του πόνου η καρδιά μου.

Χύνω τις μνήμες στη λήθη
σκόνη στη λάμψη του χθες
σαν πύρινη σφαίρα στα στήθη
του μυαλού μου οι υπεκφυγές.

Τη σκέψη μου αιώνια κλείδωσες
στου έρωτά σου τα παιχνίδια
τα όνειρά μου πλήγωσες
μες στης αγάπης σου τα δίχτυα.

4 σχόλια:

ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ είπε...

Από τα καλύτερα που έχεις αναρτήσει, Νατάσα. Πάντως, έχεις προδιαγραφές και για στίχο τραγουδιού. Απλώς, επειδή έχω αποπειραθεί κι εγώ κι έσπασα τα μούτρα μου, η "πιάτσα" είναι φρακαρισμένη (αν όχι, φρικαρισμένη...). Προσδοκώ να σε δω και στους αναγνώστες του δικού μου ιστολόγιου.

morsecode είπε...

καθε λεξη και δρομος,καθε γραμμα και μια στροφη.Κι ολο το ταξειδι μια μουσικη...Δημητρης

ΝΑΤΑΣΑ είπε...

Γιάννη, δεν έχω αποπειραθεί να περπατήσω σε αυτά τα μονοπάτια καθόλου! Ίσως κάποια από όσα γράφω να διαθέτουν εσωτερικό ρυθμό και να παραπέμπουν εκεί. Ευχαριστώ για το σχόλιό σου! Θα τα λέμε κι από το δικό σου ιστολόγιο!
Καλημέρα!

ΝΑΤΑΣΑ είπε...

Δημήτρη, κάθε λέξη για μένα είναι και μια διαδρομή, πάντα τις θωρώ σαν οντότητες με ξεχωριστή σημασία και αυτές με οδηγούν ...άρα τις σέβομαι. Αποτελούν αρωγοί μου στις απόπειρες της όποιας σύνθεσής μου, μικρά αστεράκια στο ποιητικό καμβά που ζωγραφίζω!
Καλημέρα να έχεις!