Ένα φουλάρι ξεγλιστρά
απ' το γυμνό λαιμό της
καλοκαιρινό μελτέμι στα κρυφά
ζήλεψε να κλέψει τον καημό της.
Αύρα ερωτισμού
πλανιέται στον αέρα
σαν άρωμα κλεμμένου γιασεμιού
που φίλησε της μοναξιάς τη σφαίρα.
Ιππότης αλήτης ορθώνει το βλέμμα
μαγεύει τη νύχτα και κλέβει τ’ αστέρια
για να της πλέξει των ματιών της το στέμμα
δυο φεγγάρια μονοπάτια στα δικά του νυχτέρια.
Σαν η ένταση της στιγμής
κεράσει τη ματιά
κι η θωριά ερωτικής πνοής
παραδώσει τα κλειδιά
σαν ηφαίστειο γεννιέται
ενός αγγέλου η καρδιά.
