Καλως ηρθατε !

Καθίστε αναπαυτικά και ας ταξιδέψουμε παρέα!

17/2/13

«Στης ψυχής το μέσα»





Στης βροχής το ταξίδι οι αναμνήσεις ανασαίνουν

σαν υδάτινες φιγούρες χαϊδεύουν το τζάμι

κι η πνοή τους ζωγραφίζεται παγωμένη νεκρή.

 

Στης λήθης τον ουρανό οι αισθήσεις γεννιούνται

σαν άψυχα κορμιά τριγυρίζουν τη νύχτα

κι η δίψα τους χάνεται στο διάβα της αυγής.

 

Στη λαχτάρα των ματιών θυσιάζεται η αλήθεια

σαν υπόσχεση του «πάντα» του, «τώρα», του «ποτέ»

πεφταστέρια που στοιχειώνουν τις πρωινές καλημέρες.

 

Δροσερές βρόχινες στάλες ταξιδεύουν το νου

και η ματιά χαμηλώνει στης ψυχής το «μέσα»

για να κρύψει το πάθος που καίγεται

στης σιωπής το θανατηφόρο μονόλογο.