Μαζεύω στην χούφτα μου στιγμές
σαν αστερόσκονη σκορπάνε στον αέρα
γλιστρώντας στου χρόνου τις ρωγμές
κάθε πρωί μου λένε καλημέρα.
Σαν σταθώ στου ήλιου το γέρμα
σαν άτι καλπάζει η σκέψη
φορά η καρδιά της αγάπης το στέμμα
ξυπόλυτο βασιλιά να με στέψει.
Δεν πίστεψα τα λόγια που σου είπα
ζωγράφιζα στα μάτια σου μια λύπη
ας φώναζαν τα χέρια σου αλήθεια
εγώ χαιρόμουν για τη νίκη.
Στο δικό μου το κάστρο βασιλεύει σιωπή
στο δικό μου ουρανό δεν έχει αστέρια
αν μιλούσαν τα θέλω θα γινόταν γιορτή
θα χανόταν η νύχτα μες τα δυο σου τα χέρια.
Πριν κλείσει η νύχτα τα μάτια
σαν ψίθυρος έλα κι απόψε
σκέπασε τα βλέφαρά μου με χάδια
την ανάσα μου έλα και κόψε.
Δεν μπορώ να δω το πρόσωπό σου
φώτισε ο ήλιος την αλήθεια
ντρέπομαι το χαμόγελό σου
γιατί σκλάβος αιώνιος θα μείνω στα παραμύθια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου